Ως Αρχιτέκτονες και κατοικοι της πολης της Ναυπακτου θέλουμε και είμαστε θετικοί στα έργα που πραγματοποιούνται για να βελτιώσουν το ιστορικό και μή δομημένο περιβάλλον της πόλης μας. Όπως και οι υπόλοιποι συμπολίτες μας, ενημερωθήκαμε την προηγούμενη εβδομάδα για το μεγάλο τεχνικό έργο που αφορά την περιοχή που περικλείεται από τις οδούς Αθηνών, Αρβανίτη, Θεμ. Αθανασιάδη-Νόβα, την πλατεία Πιά και την οδό Ρήγα. Ένα έργο που θα αντικαταστήσει το παλαιό δίκτυο ύδρευσης από αμίαντο και θα υπογειοποιήσει τα υπόλοιπα κοινωφελή δίκτυα, ελευθερώνοντας την επιφάνεια από καλώδια και κολόνες, με πολλαπλά οφέλη στην αισθητική και την ποιότητα στη ζωή και το επάγγελμα των περιοίκων.
Αναγνωρίζουμε πως για πρώτη φορά ένα τόσο ευρύ και ζωτικό έργο τίθεται από τη δημοτική αρχή για δημόσια διαβούλευση και δεν ξεκινάει η κατασκευή του με ειλημέννες αποφάσεις μέσα σε μία μέρα ,εν αγνοία μας. Το έργο όμως είναι μία μεγάλη επέμβαση σε ένα κομμάτι του αστικού ιστού που παλιότερα είχε να αντιμετωπίσει κυκλοφοριακά προβλήματα.
Οι παλιότεροι θα θυμούνται σίγουρα την οδό Αθηνών κλειστή μαζί με τις πλατείες στο Κεφαλόβρυσο όταν γίνονταν τα Παζάρια τον Οκτώβριο και το χάος που επικρατούσε στην σημερινή οδό Νόβα. Αντίστοιχα όταν ανακατασκευάστηκε η οδός Νόβα πρίν λίγα χρόνια, η οδός Αθηνών για αρκετούς μήνες λειτούργησε σαν διπλής κυκλοφορίας ταλαιπωρώντας κατοίκους, καταστηματα και επισκέπτες.Και αυτά γίνονταν σε μία εποχή που καί οι δύο δρόμοι είχαν το μέγιστο πλάτος και αποτελούσαν τμήματα εθνικής οδού μέσα στην πόλη.
Είναι λοιπόν θεμελιώδες τέτοιου είδους αναπλάσεις να βασίζονται σε πλήρεις μελέτες από συγκοινωνιολόγους, οι οποίοι θα λάβουν υπ΄’οψιν διάφορους παράγοντες και παραμέτρους. Έχουμε να κάνουμε με δρόμους με σεβαστό όγκο κίνησης οχημάτων, με ανάγκες στάθμευσης για περιοίκους και πελάτες, με ανάγκες χώρων φορτοεκφόρτωσης ελαφρών και βαρέων εμπορευμάτων.Δρόμους που σε κάποια σημεία τα πεζοδρόμια είναι ανεπαρκή και μή προσβάσιμα από πεζούς και ΑΜΕΑ. Άν και τέτοιες κατευθύνσεις δίνονται ιεραρχικά από το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της πόλης, αυτό δυστυχώς στη Ναύπακτο αποτελεί πάγια έλλειψη τριακονταετίας και αναγκαστικά θα συμβιβαστούμε και θα βασιστούμε σε συγκοινωνιακές μελέτες.
Αυτές θα μας δώσουν τα αναγκαία πλάτη για το οδόστρωμα και το εύρος για τα πεζοδρόμια , για πιθανές ζώνες με φυτά και δέντρα στην περιοχή, χώρους για στάθμευση σε αυτές αλλά και θέσεις στάθμευσης σε κοντινή απόσταση που θα αντισταθμίσουν όσες καταργούνται. Και δεν πρέπει να ξεχνούμε οτι με το ξεκίνημα της κατασκευής ο ένας κύρος δρόμος θα πρέπει να σηκώσει το βάρος της κίνησης του δεύτερου που θα ανακατασκευάζεται και για χρονικό διάστημα ,που θα εξαρτάται κυρίως από το συντονισμό των εργολάβων της υπογειοποίησης με όσα αυτό συνεπάγεται. Κυρίως όμως ο ανακατασκευασμένος με τη σειρά του θα κληθεί να αποδείξει άμεσα τις επιλογές σχεδιασμού αμέσως μόλις ο πρώτος γίνει εργοτάξιο.
Μία μελέτη που έχει ως στόχο τον κάτοικο,τον πεζό, τον ΑΜΕΑ, τον πελάτη , την ποιότητα ζωής και την καλαισθησία της ανατολικής εισόδου της πόλης της Ναυπάκτου έπρεπε να δώσει εξ’αρχής απαντήσεις στα βασικά προβλήματα που αναφέραμε πρίν.Ή τουλάχιστο να δηλώσει εξ’αρχής οτι είναι μία προμελέτη που ορίζει ζώνες και περιοχές επεμβάσεων οι οποίες σε
μελλοντικό χρόνο θα μελετηθούν διεξοδικά ακόμα και ανα οικοδομικό τετράγωνο , λαμβάνοντας υπ’όψιν φορείς, κατοίκους και επαγγελματίες .Μία μελέτη που με την εφαρμογή πραγματικών δεδομένων θα κάνει την περιοχή φιλική προς όλους και θα την απαλλάξει από τα κυκλοφοριακά προβλήματα σε βάθος χρόνου, χρησιμεύοντας σαν προτυπο σε παρόμοιες
επεμβάσεις στα δυτικά ή σε μεμονωμένες συνοικίες.
Θεωρούμε εσφαλμένη την εισήγηση της μελέτης κατα την παρουσίασή της στην διαβούλευση ,στην οποία τόνιστηκε πως οι συνιστώσες της επέμβασης αφορούσαν στην απομακρυνση των θέσεων στάθμευσης των οχημάτων, την τοποθέτηση πεζοδρομίων τριων μέτρων στους κύριους εμπορικούς δρόμους. Δέν πειστήκαμε πως με αυτήν, όπως παρουσιάστηκε, θα είχαμε ως όφελος την τόνωση του κυκλοφοριακού, την διευκόλυνση του πεζού και την τόνωση της εμπορικής κίνησης. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο απλό για να το λύσουμε με τρείς μολυβιές ή λίγες πλάκες πεζοδρομίου .
Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Ναυπακτίας έχει αποδείξει έμπρακτα το ενδιαφέρον και την ανησυχία του για τους δημόσιους χώρους της πόλης μας. Τόσο μέσω τοποθετήσεις του σε θέματα διαβούλευσης που αφορούν τον κανονισμό κοιν/στων χώρων , όσο και σε θέματα- προτάσεις μέσω μελετών για ανάπλαση πλατειών και γενικότερα κοιν/στων χώρων.
Είναι προφανές ότι για κρίσιμα ζητήματα του είδους ούτε οι πολίτες αλλά ουτε και εμείς οι Αρχιτέκτονες μπορούμε να έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα και να δώσουμε την έγκρισή μας ώς επιστημονικός φορέας ακόμα και τυπικά , για επεμβάσεις μεγάλου κόστους που θα καθορίσουν τη μορφή της πόλης για τις επόμενες δεκαετίες αν δεν υπάρξει εξ’ αρχής σωστή και σφαιρική ενημέρωση από τους αρμοδίους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου