«Μπλόκο» στη δόμηση ιστορικών και μνημειακού χαρακτήρα οικισμών
Με στόχο την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς από την ανεξέλεγκτη δόμηση, το ΣτΕ ερμηνεύοντας τη νομοθεσία για την πολιτιστική κληρονομιά σε συνδυασμό με το Σύνταγμα (άρθρο 24) έκρινε ότι δεν μπορεί να επιτραπεί η δόμηση σε νέα οικόπεδα, παρά μόνο στα οικόπεδα που ήταν από παλιά κτισμένα.
Το ανώτατο δικαστήριο ακύρωσε οικοδομική άδεια, με την οποία είχε εγκριθεί (από πλευράς υπουργείου Πολιτισμού και αρχαιολογικού νόμου) η ανέγερση εννέα διώροφων κατοικιών σε οικόπεδο στη θέση «Αυλάκι» στον Δήμο Υδρας.
Το δικαστικό «φρένο» στη δόμηση δεν αφορά μόνο την Υδρα (που έχει χαρακτηριστεί αρχαιολογικός και παραδοσιακός χώρος εδώ και δεκαετίες), αλλά και πολλούς παρόμοιους οικισμούς διάσπαρτους σε όλη τη χώρα, όπου έχουν προσφύγει διάφοροι πολιτιστικοί, περιβαλλοντικοί σύλλογοι (όπως στην Πάτμο και άλλα νησιά, αλλά και στην ηπειρωτική χώρα) για να αποτρέψουν την περαιτέρω δόμηση.
Η δικαστική απόφαση (έπειτα από παραπομπή σε μείζονα σύνθεση λόγω σπουδαιότητας, αλλά και ευρύτητας των επιπτώσεων) δέχεται ότι δεν επιτρέπεται να κτιστεί αδόμητο οικόπεδο που βρίσκεται σε οικισμό που προστατεύεται, γιατί έχει κηρυχθεί ως μνημειακού – ιστορικού χαρακτήρα.
Με την απόφαση-μπούσουλα για τη δόμηση τέτοιων περιοχών, το Ε’ τμήμα ΣτΕ υπό τον αντιπρόεδρο Κ. Μενουδάκο (εισηγήτρια η σύμβουλος Αικ. Σακελλαροπούλου) έκρινε ότι η ανοικοδόμηση επιτρέπεται σε οικόπεδα όπου υπήρχαν ήδη κτίσματα, όταν η περιοχή κηρύχθηκε ως μνημειακού χαρακτήρα κ.λπ.
Εκρινε επίσης ότι μπορούν να κτιστούν και εκείνα τα οικόπεδα στα οποία θα μπορεί να αποδειχθεί ότι προϋπήρξαν κτίσματα (πριν από τη θέσπιση του προστατευτικού καθεστώτος) οποτεδήποτε στο παρελθόν.
Το εάν πράγματι προϋπήρξαν τέτοια κτίσματα θα αποδεικνύεται με βάση τα συμβόλαια, αυτοψία που θα διενεργούν υπάλληλοι του υπουργείου Πολιτισμού κ.λπ., το οποίο και θα έχει τη σχετική ευθύνη.
Ανακατασκευή
Αντίστοιχα θα επιτρέπεται -σύμφωνα με το ΣτΕ- και η ανακατασκευή οικοδομήματος παρόμοιου με εκείνο που αποδεικνύεται ότι υπήρχε, αλλά και η αποκατάσταση του σχετικού κτίσματος.
Το δικαστήριο δέχθηκε επίσης ότι ο ν. 3028/02 δεν έχει καταργήσει το προστατευτικό πλαίσιο για τους οικισμούς μνημειακού, ιστορικού κ.λπ. χαρακτήρα κι έτσι δεν είναι δυνατή η ανέγερση νέων οικοδομών σε αδόμητα τμήματα του οικισμού.
Η αντίθετη άποψη -που υποστηρίζουν οι ιδιοκτήτες του οικοπέδου- θα μείωνε την προστασία του οικισμού σαν να ήταν απλά παραδοσιακός, όπου μόνη υποχρέωση είναι οι νέες οικοδομές να εναρμονίζονται προς την ήδη υπάρχουσα φυσιογνωμία.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση του ΚΑΣ και οι υπηρεσιακοί παράγοντες του υπ. Πολιτισμού επέτρεψαν κατά πλειοψηφία την ανέγερση των εννέα κατοικιών, ενώ η μειοψηφία επεσήμανε τον κίνδυνο καταστροφής του αναγλύφου στον λόφο του Αγ. Αθανασίου που παραμένει από τα λίγα αδόμητα βραχώδη και συντελεί στο φυσικό κάλλος του νησιού.
Το ΣτΕ ακύρωσε την άδεια επισημαίνοντας ότι το υπ. Πολιτισμού δεν απέδειξε ότι το οικόπεδο ήταν κτισμένο από παλιά για να επιτραπεί τώρα η δόμηση.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ
πηγή:http://www.eviarchitects.gr/?p=518
Το ανώτατο δικαστήριο ακύρωσε οικοδομική άδεια, με την οποία είχε εγκριθεί (από πλευράς υπουργείου Πολιτισμού και αρχαιολογικού νόμου) η ανέγερση εννέα διώροφων κατοικιών σε οικόπεδο στη θέση «Αυλάκι» στον Δήμο Υδρας.
Το δικαστικό «φρένο» στη δόμηση δεν αφορά μόνο την Υδρα (που έχει χαρακτηριστεί αρχαιολογικός και παραδοσιακός χώρος εδώ και δεκαετίες), αλλά και πολλούς παρόμοιους οικισμούς διάσπαρτους σε όλη τη χώρα, όπου έχουν προσφύγει διάφοροι πολιτιστικοί, περιβαλλοντικοί σύλλογοι (όπως στην Πάτμο και άλλα νησιά, αλλά και στην ηπειρωτική χώρα) για να αποτρέψουν την περαιτέρω δόμηση.
Η δικαστική απόφαση (έπειτα από παραπομπή σε μείζονα σύνθεση λόγω σπουδαιότητας, αλλά και ευρύτητας των επιπτώσεων) δέχεται ότι δεν επιτρέπεται να κτιστεί αδόμητο οικόπεδο που βρίσκεται σε οικισμό που προστατεύεται, γιατί έχει κηρυχθεί ως μνημειακού – ιστορικού χαρακτήρα.
Με την απόφαση-μπούσουλα για τη δόμηση τέτοιων περιοχών, το Ε’ τμήμα ΣτΕ υπό τον αντιπρόεδρο Κ. Μενουδάκο (εισηγήτρια η σύμβουλος Αικ. Σακελλαροπούλου) έκρινε ότι η ανοικοδόμηση επιτρέπεται σε οικόπεδα όπου υπήρχαν ήδη κτίσματα, όταν η περιοχή κηρύχθηκε ως μνημειακού χαρακτήρα κ.λπ.
Εκρινε επίσης ότι μπορούν να κτιστούν και εκείνα τα οικόπεδα στα οποία θα μπορεί να αποδειχθεί ότι προϋπήρξαν κτίσματα (πριν από τη θέσπιση του προστατευτικού καθεστώτος) οποτεδήποτε στο παρελθόν.
Το εάν πράγματι προϋπήρξαν τέτοια κτίσματα θα αποδεικνύεται με βάση τα συμβόλαια, αυτοψία που θα διενεργούν υπάλληλοι του υπουργείου Πολιτισμού κ.λπ., το οποίο και θα έχει τη σχετική ευθύνη.
Ανακατασκευή
Αντίστοιχα θα επιτρέπεται -σύμφωνα με το ΣτΕ- και η ανακατασκευή οικοδομήματος παρόμοιου με εκείνο που αποδεικνύεται ότι υπήρχε, αλλά και η αποκατάσταση του σχετικού κτίσματος.
Το δικαστήριο δέχθηκε επίσης ότι ο ν. 3028/02 δεν έχει καταργήσει το προστατευτικό πλαίσιο για τους οικισμούς μνημειακού, ιστορικού κ.λπ. χαρακτήρα κι έτσι δεν είναι δυνατή η ανέγερση νέων οικοδομών σε αδόμητα τμήματα του οικισμού.
Η αντίθετη άποψη -που υποστηρίζουν οι ιδιοκτήτες του οικοπέδου- θα μείωνε την προστασία του οικισμού σαν να ήταν απλά παραδοσιακός, όπου μόνη υποχρέωση είναι οι νέες οικοδομές να εναρμονίζονται προς την ήδη υπάρχουσα φυσιογνωμία.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση του ΚΑΣ και οι υπηρεσιακοί παράγοντες του υπ. Πολιτισμού επέτρεψαν κατά πλειοψηφία την ανέγερση των εννέα κατοικιών, ενώ η μειοψηφία επεσήμανε τον κίνδυνο καταστροφής του αναγλύφου στον λόφο του Αγ. Αθανασίου που παραμένει από τα λίγα αδόμητα βραχώδη και συντελεί στο φυσικό κάλλος του νησιού.
Το ΣτΕ ακύρωσε την άδεια επισημαίνοντας ότι το υπ. Πολιτισμού δεν απέδειξε ότι το οικόπεδο ήταν κτισμένο από παλιά για να επιτραπεί τώρα η δόμηση.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ
πηγή:http://www.eviarchitects.gr/?p=518
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου