Απόφαση αναστολής της επιβολής εξωπραγματικών αυξήσεων εισφορών στους Μηχανικούς μέχρι την εκδίκαση των αιτήσεων αναστολής και Παράταση κατά δύο μήνες της καταληκτικής ημερομηνίας πληρωμής των ασφαλιστικών εισφορών όλων των κλάδων του ΕΤΑΑ, (από την 30η Απριλίου στην 30 Ιουνίου)

TEE Δελτίο Τύπου ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ

Αθήνα 29 Απριλίου 2013


Απόφαση αναστολής της επιβολής εξωπραγματικών αυξήσεων εισφορών στους Μηχανικούς μέχρι την εκδίκαση των αιτήσεων αναστολής και Παράταση κατά δύο μήνες της καταληκτικής ημερομηνίας πληρωμής των ασφαλιστικών εισφορών όλων των κλάδων του ΕΤΑΑ, (από την 30η Απριλίου στην 30 Ιουνίου) αποφάσισε το ΔΣ ΕΤΑΑ.
«Ο αγώνας των Μηχανικών απέδωσε ένα πρώτο θετικό αποτέλεσμα», τονίζει ο πρόεδρος του ΤΕΕ Χρήστος Σπίρτζης τονίζοντας ότι «ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι την ανατροπή των μνημονιακών νόμων και αποφάσεων και την τελική διάσωση των ασφαλισμένων και του ασφαλιστικού Ταμείου»
«Ως μία πρώτη, σημαντική, όχι όμως τελική νίκη του αγώνα των Μηχανικών, που δείχνει ότι οι κινητοποιήσεις του ΤΕΕ, των Συλλογικών Φορέων και των Κινήσεων των Μηχανικών φέρνουν αποτελέσματα, που δεν επιτρέπει πανηγυρισμούς ούτε εφησυχασμό» χαρακτηρίζει ο πρόεδρος του ΤΕΕ Χρήστος Σπίρτζης, τη σημερινή απόφαση του ΔΣ του ΕΤΑΑ, που προβλέπει αναστολή της επιβολής των εξωπραγματικών αυξήσεων εισφορών, για τους Μηχανικούς και παράταση κατά δύο μήνες της καταληκτικής ημερομηνίας πληρωμής των ασφαλιστικών εισφορών όλων των κλάδων του ΕΤΑΑ.
Ο Χρήστος Σπίρτζης τονίζοντας ότι το θετικό αποτέλεσμα αξίζει συγχαρητηρίων στους Μηχανικούς που κάθε Πέμπτη και σήμερα εδώ και 50 ημέρες δίνουν το παρόν στις κινητοποιήσεις του ΤΕΕ, των φορέων και των κινήσεων Μηχανικών στα γραφεία του ΕΤΑΑ, τονίζοντας τόσο τη σημασία μαζικών κινητοποιήσεων σε όλη τη χώρα όσο και τη σημασία της συμπαράταξης και της αλληλεγγύης των φορέων των ελλήνων επιστημόνων, σε κοινό μέτωπο για τις κοινές διεκδικήσεις τους.
Υπογραμμίζει παράλληλα ότι «παραμένει ανοιχτό το προσκλητήριο του αγώνα των Μηχανικών. Οι κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας και διεκδίκησης των Μηχανικών, που έχουν ενταθεί τους δύο τελευταίους μήνες και έφεραν το πρώτο θετικό αποτέλεσμα, της σημερινής απόφασης του ΔΣ ΕΤΑΑ, θα συνεχιστούν μέχρι τον τελικό στόχο της ανατροπής των βάρβαρων αυξήσεων και την διάσωση των ασφαλισμένων και του ασφαλιστικού ταμείου μας από την κατάρρευση, που το οδηγεί η μνημονιακή πολιτική της Κυβέρνησης και της τρόικας των δανειστών».
Ειδικότερα, υπό την πίεση του συνεχιζόμενου αγώνα των Μηχανικών, με νομικές ενέργειες, πολιτικές πρωτοβουλίες αλλά και διαρκείς κινητοποιήσεις, που διοργανώνουν το ΤΕΕ, οι φορείς και οι κινήσεις των Μηχανικών, με συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και διεκδίκησης στο ΕΤΑΑ (Μάρνη 22, Αθήνα), έγινε δεκτό σχετικό αίτημα μελών του ΔΣ ΕΤΑΑ στη συνεδρίαση της Πέμπτης 25 Απριλίου 2013 και έτσι συγκλήθηκε το ΔΣ ΕΤΑΑ τη Μεγάλη Δευτέρα 29 Απριλίου 2013, σε έκτακτη συνεδρίαση, προκειμένου να λάβει αποφάσεις σχετικές με τα αιτήματα του ΤΕΕ και των Μηχανικών.
Το ΔΣ ΕΤΑΑ με ψήφους 8 υπέρ, 3 κατά και 1 λευκό έλαβε τις δύο αποφάσεις, ανατρέποντας την αμφισβητούμενη απόφαση επιβολής των αυξήσεων, πριν την εκδίκαση της προσφυγής του Τ.Ε.Ε. από το ΣτΕ ή έστω της εκδίκασης των αιτήσεων ακύρωσης παρά την εμμονή και την σημερινή αρνητική ψήφο του διορισμένου από την κυβέρνηση προέδρου του ΕΤΑΑ κ. Σελλιανάκη.
Οι αποφάσεις του ΔΣ ΕΤΑΑ ελήφθησαν με βάση εισήγηση, που υπέβαλαν από κοινού τα μέλη του ΔΣ ΕΤΑΑ, Βασιλείου Θόδωρος, Γαμβρίλης Γιάννης, Μιχαηλίδη-Κοκκαλιάρη Παναγιώτα, Λαζαρόπουλος Γεώργιος, οι οποίοι κατέθεσαν και την εισήγηση της έκτακτης σύγκλισης του ΔΣ ΕΤΑΑ, με τα συγκεκριμένα θέματα ημερήσιας διάταξης που ανέφερε:
Προτείνουμε την έκτακτη σύγκλιση του Δ.Σ. του ΕΤΑΑ την Δευτέρα 20/4/2013 και ώρα 15:00 με θέματα:
1. Αναστολή εφαρμογής της διάταξης, περί αυξήσεων στις ασφαλιστικές εισφορές, μέχρι την έκδοση απόφασης του ΣτΕ, επί των σχετικών προσφυγών και αποστολή νέων ειδοποιητηρίων, με ύψος εισφορών, προ της εφαρμογής των αυξήσεων των εν λόγω διατάξεων.
Αιτιολογία: Νέα στοιχεία και δεδομένα που παρουσιάστηκαν από το ΤΕΕ και το
Νομικό Σύμβουλο του ΤΕΕ, προς το ΔΣ ΕΤΑΑ
2. Παράταση κατά δύο μήνες της καταληκτικής ημερομηνίας πληρωμής των
ασφαλιστικών εισφορών όλων των κλάδων του ΕΤΑΑ
Αιτιολογία: Υψηλά ποσοστά αδυναμίας πληρωμής των ασφαλιστικών εισφορών όλων των κλάδων, με πρόσθετη αιτιολόγηση την ανάγκη αποστολής νέων ειδοποιητηρίων, με νέα ημερομηνία πληρωμής.
Όπως ενημερωθήκαμε από τον Πρόεδρο του ΕΤΑΑ, μετά τη λήψη της απόφασης του ΔΣ, η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με την εισήγηση των 4 εκπροσώπων των φορέων ασφαλισμένων του ΕΤΑΑ.
Σε αναμονή της επίσημης ανακοίνωσης της απόφασης και της εφαρμογής της αλλά και της ανατροπής των πολιτικών ύφεσης και κοινωνικής αναλγησίας δεν εφησυχάζουμε και συνεχίζουμε τον αγώνα μας...
Από το Γραφείο Τύπου του ΤΕΕ

Μηχανικός Online Ειδήσεις: Νέα κινητοποίηση για το ασφαλιστικό των Μηχανικών τη Δευτέρα 29/4

Μηχανικός Online Ειδήσεις: Νέα κινητοποίηση για το ασφαλιστικό των Μηχανικών τη Δευτέρα 29/4

Παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω

Η Πλάκα, ο αρχαιότερος οικισμός της Ευρώπης, είναι ίσως το μοναδικό μέρος στο οποίο κάνοντας μια βόλτα, μπορεί να τροφοδοτήσει με τόσα πολλά ανάμικτα συναισθήματα. Μια εικόνα της μπορεί να είναι γεμάτη με χρώματα, μορφές, ήχους, αλλά και πολλές διαφορετικές διαστρώσεις της ιστορίας.

Σε ένα στενό δρόμο, με ποικίλους χρωματισμούς, αλλά πάντα στις αποχρώσεις της Πλάκας, το μάτι του περαστικού μαγνητίζεται από τα γκράφιτι πάνω σε κάτι λαμαρίνες. Έχουν κάτι το περίεργο τούτα τα γκράφιτι. Δεν συνηθίζει ο πιτσιρικάς με το σπρέι να ζωγραφίζει κίονες και μάλιστα να τους ταιριάζει με στοιχεία του κτιρίου από πίσω… Του κτιρίου που πρέπει να κρυφτεί… Όχι, το κτίριο δεν θα κρυφτεί, έχει να πει πολλά. Έχει μια Ακρόπολη σαν άλλο επιστέγασμα ιστορίας να θυμίζει ότι μέσα του υπάρχει και το παρελθόν. Έχει όμως και τους νέους καλλιτέχνες του δρόμου να μιλούν γι αυτό… Κι έχει και τους λάτρεις των παλιών λαϊκών σπιτιών, να θέλουν ό,τι σώζεται, ό,τι διατηρείται, να αναστηλωθεί και να αναδειχθεί…

Κι έχει και μια σειρά από παράθυρα που μόλις ξεπροβάλλουν πάνω από τις λαμαρίνες. Γνώριμα παράθυρα, όλοι τα έχουν ξαναδεί. Μόνο που οι περισσότεροι, όσοι δεν έχουν περάσει ποτέ από την οδό Τριπόδων τα έχουν δει μοναχά ασπρόμαυρα… Επάνω σε κινηματογραφικό φιλμ! Οι λαμαρίνες αποδεικνύονται ψηλές, πρέπει να υψώσει κανείς το ανάστημα και τη φωτογραφική μηχανή για να καταλάβει περισσότερα. Αλλά όποιος έχει πάρει το μήνυμα, το τολμά! Και η φωτογραφική μηχανή θα δώσει πολλά περισσότερα στοιχεία. Από εκείνα τα παράθυρα που όλοι έχουν ξαναδεί, περιμένεις να ξεπροβάλλει η συγχωρεμένη η Τασσώ Καββαδία. Στον από κάτω όροφο ο Γιώργος Κωνσταντίνου θα απειλήσει μια ακόμη φορά τη Μάρω Κοντού ότι θα πάρει το καπελάκι του και θα φύγει… Και είναι η ταινία αυτή και μόνο που σε κάνει να νοιώθεις το κτίριο οικείο, δικό σου κτήμα. Ασχολείσαι περισσότερο από όποιο άλλο κτίριο όπου κοντοστέκεσαι επειδή σε μαγνητίζει μια τυχαία μορφή… Κι όσο το κοιτάς ανακαλύπτεις ότι ξέρεις την εσωτερική διαρρύθμιση, το φωτισμό, ταξιδεύεις στιγμιαία μέχρι το 1965…

Εκεί που το αρχαίο παρελθόν συναντά τη δίψα της αναστήλωσης, εκεί που μια τέτοια συνάντηση έχει αποκτήσει αναγνωρισιμότητα από μια ταινία, έρχεται να δεχθεί ιδιαίτερη μνεία κι απ’ τον Άρη Κωνσταντινίδη εξαίροντας τη «λαϊκή» αρχιτεκτονική των αθηναϊκών σπιτιών. Από τα δελτία τύπου που προλογίζουν την επανακυκλοφορία του βιβλίου του «Τα παλιά αθηναϊκά σπίτια» κι αφού πρώτα έχει στολίσει τους μεγαλο-αρχιτέκτονες της αρχής του προηγούμενου αιώνα ως μιμητές και κυνηγούς της φήμης… :

…γι' αυτό και ο ίδιος δίνει όλη την προσοχή του στη «λαϊκή» αρχιτεκτονική των αθηναϊκών σπιτιών. Στα μικρά «δοχεία» ζωής που συνδύαζαν το στιβαρό με το αραχνοΰφαντο, έτσι καθώς ήταν καμωμένα από έναν πέτρινο τοίχο και ένα ξύλινο χαγιάτι.

Οι λαϊκοί τεχνίτες έπαιζαν ασυνείδητα με το κλειστό των εσωτερικών δωματίων και το ανοικτό της σάλας που έβλεπε σε μια εσωτερική αυλή. Αυτή τη μορφή είχαν τα σπίτια στο κέντρο της Αθήνας ως το 1950, στις οδούς Σόλωνος, Ακομινάτου, Χαριλάου Τρικούπη, Μενάνδρου, στην Τριπόδων και στη Μιχαήλ Βόδα, όπως βλέπουμε στις σχεδιαστικές και φωτογραφικές αποτυπώσεις του Κωνσταντινίδη στο βιβλίο του «Τα παλιά αθηναϊκά σπίτια».

Από νωρίς είχε παρατηρήσει πως «κάτι χτισίματα φτωχικά, κάτι παράνομα χτισίματα» μέσα στις πόλεις ή στις παρυφές τους, εντάσσονται αρμονικά στο τοπίο που «τα αγκαλιάζει, τα δέχεται και τους κρατά συντροφιά». Πράγμα που δεν συμβαίνει με τα αρχιτεκτονήματα πολλών σπουδασμένων. «Σπουδάζουμε χρόνια και χρόνια, σε ειδικές σχολές και μάλιστα κάτω από την καθοδήγηση σοφών ανθρώπων. Όμως χάνουμε φαίνεται το αίσθημα, το πνεύμα και τον πιο εσώτερο παλμό της ψυχής, χάνουμε την επαφή με τη φύση».

Το συμπέρασμα είναι δυσάρεστο: «Δεν έχουμε αρχιτεκτονική -κι ας μη θυμώνει κανένας! Δεν έχουμε αρχιτεκτονικές μορφές που να στέκουν μέσα στο φως και στη μορφή του τοπίου μας, δεν έχουμε ούτε θα αποκτήσουμε ποτές, όσο ο εαυτός μας τρέχει και ακκίζεται και τσακίζεται για πράξεις που δεν έχουν παρά μονάχα μιαν πρόσκαιρη σημασία».
Και θα έπρεπε να συμφωνούμε όλοι… Παράδειγμα; Μα, δεν ήταν τα χαγιάτια οι «τότε» ημιυπαίθριοι; Οι προ ΓΟΚ. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν γιατί τα έφτιαξαν και εν τέλει γιατί δεν τα «έκλεισαν»… Ας αναρωτηθούμε πως θα συνδιαλεγόταν με τον ίδιο χώρο ο σύγχρονος αρχιτέκτονας ή αν θα τον διατηρούσε ο σύγχρονος νεοέλληνας! Να γιατί όλοι σήμερα, ειδήμονες και μη, μιλάμε για μια πόλη από μπετόν…

Επιστρέφοντας όμως στην ιστορία του κτιρίου, αυτή μάλλον πονεμένη είναι. Αν και το κτίριο έχει χαρακτηρισθεί διατηρητέο, ένα τμήμα του έχει ήδη κατεδαφιστεί και απομακρυνθεί… Πρόκειται ολόκληρο το σκέλος της σχήματος «Γ» κάτοψης, όμορο στο αριστερό όριο του οικοπέδου. Ελπίζοντας ότι γι’ αυτό υπεύθυνος ήταν ο χρόνος –και μόνο- και όχι η θεωρητική κατεδάφιση που λάμβανε χρόνο στην ταινία, ούτε κάποια κατά το ένδοξο παρελθόν φαεινή ιδέα κάποιου αρμοδίου… Διατηρώντας την ελπίδα ότι κάποτε θα επανέλθει στην αρχική του μορφή…

Για το διατηρητέο κτίριο, ιδιοκτησίας σήμερα του Υπουργείου Παιδείας, έχει ανακοινωθεί η αναστήλωση του και η πρόθεση στέγασης πολιτιστικών δραστηριοτήτων… Όμως στην αυλή έχουν βρεθεί και σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα. Από παλαιότερο άρθρο του «Ριζοσπάστη» μεταφέρω:

Ήδη, στο υπόγειο του κτιρίου διατηρείται κάλλιστα χορηγικό μνημείο. Η νέα ανασκαφή, όμως, αποκάλυψε μεγάλο τοίχο ύψους 4 μ. και μήκους 30-50 μ., που ταυτίζεται με το δυτικό τοίχο του υπάρχοντος κτιρίου. Στο δάπεδο βρέθηκαν, επίσης, τμήμα αρχαίου αγωγού και κατάλοιπα ελληνιστικών χρόνων. Στον ακάλυπτο χώρο, στα ανατολικά του διατηρητέου κτιρίου βρέθηκε τμήμα της αρχαίας οδού Τριπόδων και διαπιστώθηκε ότι κατέληγε σε 4 σκαλοπάτια, που οδηγούσαν σε άνδηρο με χορηγικά μνημεία. Αυτά, όμως, διαταράχτηκαν στους βυζαντινούς χρόνους από αποθηκευτικά πιθάρια και δε διατηρούνται καλά. Επιπλέον, η σκάλα οδηγεί σε, κάθετο προς την αρχαία οδό Τριπόδων, δρόμο.
Όπερ και σημαίνει ότι θα αργήσει πολύ η ανακατασκευή της αυλής και σίγουρα δεν θα αποκατασταθεί στη μορφή που πρωτοκατασκευάστηκε. Δεν θα είναι ακριβώς έτσι όπως την σκέφτηκε και την υλοποίησε ο «λαϊκός» τεχνίτης του περασμένου αιώνα αφού θα πρέπει να αναδειχθούν και τα αρχαία στοιχεία. Και εδώ είναι που τίθεται το τεράστιο αισθητικό αλλά και βαθύτατα πολιτιστικό και πολιτισμικό ζήτημα: «Ποιος ο βαθμός ισορροπίας κατά την προστασία των αρχαίων ευρημάτων και των νεώτερων μνημείων; Οφείλουμε να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή και να προστατέψουμε τα αρχαία ή τα νεότερα;»
Η Πλάκα, ο αρχαιότερος οικισμός της Ευρώπης, είναι ίσως το μοναδικό μέρος στο οποίο κάνοντας μια βόλτα, μπορεί να τροφοδοτήσει με τόσα πολλά ανάμικτα συναισθήματα. Μια εικόνα της μπορεί να είναι γεμάτη με χρώματα, μορφές, ήχους, αλλά και πολλές διαφορετικές διαστρώσεις της ιστορίας.

Σε ένα στενό δρόμο, με ποικίλους χρωματισμούς, αλλά πάντα στις αποχρώσεις της Πλάκας, το μάτι του περαστικού μαγνητίζεται από τα γκράφιτι πάνω σε κάτι λαμαρίνες. Έχουν κάτι το περίεργο τούτα τα γκράφιτι. Δεν συνηθίζει ο πιτσιρικάς με το σπρέι να ζωγραφίζει κίονες και μάλιστα να τους ταιριάζει με στοιχεία του κτιρίου από πίσω… Του κτιρίου που πρέπει να κρυφτεί… Όχι, το κτίριο δεν θα κρυφτεί, έχει να πει πολλά. Έχει μια Ακρόπολη σαν άλλο επιστέγασμα ιστορίας να θυμίζει ότι μέσα του υπάρχει και το παρελθόν. Έχει όμως και τους νέους καλλιτέχνες του δρόμου να μιλούν γι αυτό… Κι έχει και τους λάτρεις των παλιών λαϊκών σπιτιών, να θέλουν ό,τι σώζεται, ό,τι διατηρείται, να αναστηλωθεί και να αναδειχθεί…

Κι έχει και μια σειρά από παράθυρα που μόλις ξεπροβάλλουν πάνω από τις λαμαρίνες. Γνώριμα παράθυρα, όλοι τα έχουν ξαναδεί. Μόνο που οι περισσότεροι, όσοι δεν έχουν περάσει ποτέ από την οδό Τριπόδων τα έχουν δει μοναχά ασπρόμαυρα… Επάνω σε κινηματογραφικό φιλμ! Οι λαμαρίνες αποδεικνύονται ψηλές, πρέπει να υψώσει κανείς το ανάστημα και τη φωτογραφική μηχανή για να καταλάβει περισσότερα. Αλλά όποιος έχει πάρει το μήνυμα, το τολμά! Και η φωτογραφική μηχανή θα δώσει πολλά περισσότερα στοιχεία. Από εκείνα τα παράθυρα που όλοι έχουν ξαναδεί, περιμένεις να ξεπροβάλλει η συγχωρεμένη η Τασσώ Καββαδία. Στον από κάτω όροφο ο Γιώργος Κωνσταντίνου θα απειλήσει μια ακόμη φορά τη Μάρω Κοντού ότι θα πάρει το καπελάκι του και θα φύγει… Και είναι η ταινία αυτή και μόνο που σε κάνει να νοιώθεις το κτίριο οικείο, δικό σου κτήμα. Ασχολείσαι περισσότερο από όποιο άλλο κτίριο όπου κοντοστέκεσαι επειδή σε μαγνητίζει μια τυχαία μορφή… Κι όσο το κοιτάς ανακαλύπτεις ότι ξέρεις την εσωτερική διαρρύθμιση, το φωτισμό, ταξιδεύεις στιγμιαία μέχρι το 1965…



Εκεί που το αρχαίο παρελθόν συναντά τη δίψα της αναστήλωσης, εκεί που μια τέτοια συνάντηση έχει αποκτήσει αναγνωρισιμότητα από μια ταινία, έρχεται να δεχθεί ιδιαίτερη μνεία κι απ’ τον Άρη Κωνσταντινίδη εξαίροντας τη «λαϊκή» αρχιτεκτονική των αθηναϊκών σπιτιών. Από τα δελτία τύπου που προλογίζουν την επανακυκλοφορία του βιβλίου του «Τα παλιά αθηναϊκά σπίτια» κι αφού πρώτα έχει στολίσει τους μεγαλο-αρχιτέκτονες της αρχής του προηγούμενου αιώνα ως μιμητές και κυνηγούς της φήμης… :

…γι' αυτό και ο ίδιος δίνει όλη την προσοχή του στη «λαϊκή» αρχιτεκτονική των αθηναϊκών σπιτιών. Στα μικρά «δοχεία» ζωής που συνδύαζαν το στιβαρό με το αραχνοΰφαντο, έτσι καθώς ήταν καμωμένα από έναν πέτρινο τοίχο και ένα ξύλινο χαγιάτι.

Οι λαϊκοί τεχνίτες έπαιζαν ασυνείδητα με το κλειστό των εσωτερικών δωματίων και το ανοικτό της σάλας που έβλεπε σε μια εσωτερική αυλή. Αυτή τη μορφή είχαν τα σπίτια στο κέντρο της Αθήνας ως το 1950, στις οδούς Σόλωνος, Ακομινάτου, Χαριλάου Τρικούπη, Μενάνδρου, στην Τριπόδων και στη Μιχαήλ Βόδα, όπως βλέπουμε στις σχεδιαστικές και φωτογραφικές αποτυπώσεις του Κωνσταντινίδη στο βιβλίο του «Τα παλιά αθηναϊκά σπίτια».

Από νωρίς είχε παρατηρήσει πως «κάτι χτισίματα φτωχικά, κάτι παράνομα χτισίματα» μέσα στις πόλεις ή στις παρυφές τους, εντάσσονται αρμονικά στο τοπίο που «τα αγκαλιάζει, τα δέχεται και τους κρατά συντροφιά». Πράγμα που δεν συμβαίνει με τα αρχιτεκτονήματα πολλών σπουδασμένων. «Σπουδάζουμε χρόνια και χρόνια, σε ειδικές σχολές και μάλιστα κάτω από την καθοδήγηση σοφών ανθρώπων. Όμως χάνουμε φαίνεται το αίσθημα, το πνεύμα και τον πιο εσώτερο παλμό της ψυχής, χάνουμε την επαφή με τη φύση».

Το συμπέρασμα είναι δυσάρεστο: «Δεν έχουμε αρχιτεκτονική -κι ας μη θυμώνει κανένας! Δεν έχουμε αρχιτεκτονικές μορφές που να στέκουν μέσα στο φως και στη μορφή του τοπίου μας, δεν έχουμε ούτε θα αποκτήσουμε ποτές, όσο ο εαυτός μας τρέχει και ακκίζεται και τσακίζεται για πράξεις που δεν έχουν παρά μονάχα μιαν πρόσκαιρη σημασία».



Και θα έπρεπε να συμφωνούμε όλοι… Παράδειγμα; Μα, δεν ήταν τα χαγιάτια οι «τότε» ημιυπαίθριοι; Οι προ ΓΟΚ. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν γιατί τα έφτιαξαν και εν τέλει γιατί δεν τα «έκλεισαν»… Ας αναρωτηθούμε πως θα συνδιαλεγόταν με τον ίδιο χώρο ο σύγχρονος αρχιτέκτονας ή αν θα τον διατηρούσε ο σύγχρονος νεοέλληνας! Να γιατί όλοι σήμερα, ειδήμονες και μη, μιλάμε για μια πόλη από μπετόν…

Επιστρέφοντας όμως στην ιστορία του κτιρίου, αυτή μάλλον πονεμένη είναι. Αν και το κτίριο έχει χαρακτηρισθεί διατηρητέο, ένα τμήμα του έχει ήδη κατεδαφιστεί και απομακρυνθεί… Πρόκειται ολόκληρο το σκέλος της σχήματος «Γ» κάτοψης, όμορο στο αριστερό όριο του οικοπέδου. Ελπίζοντας ότι γι’ αυτό υπεύθυνος ήταν ο χρόνος –και μόνο- και όχι η θεωρητική κατεδάφιση που λάμβανε χρόνο στην ταινία, ούτε κάποια κατά το ένδοξο παρελθόν φαεινή ιδέα κάποιου αρμοδίου… Διατηρώντας την ελπίδα ότι κάποτε θα επανέλθει στην αρχική του μορφή…

Για το διατηρητέο κτίριο, ιδιοκτησίας σήμερα του Υπουργείου Παιδείας, έχει ανακοινωθεί η αναστήλωση του και η πρόθεση στέγασης πολιτιστικών δραστηριοτήτων… Όμως στην αυλή έχουν βρεθεί και σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα. Από παλαιότερο άρθρο του «Ριζοσπάστη» μεταφέρω:

Ήδη, στο υπόγειο του κτιρίου διατηρείται κάλλιστα χορηγικό μνημείο. Η νέα ανασκαφή, όμως, αποκάλυψε μεγάλο τοίχο ύψους 4 μ. και μήκους 30-50 μ., που ταυτίζεται με το δυτικό τοίχο του υπάρχοντος κτιρίου. Στο δάπεδο βρέθηκαν, επίσης, τμήμα αρχαίου αγωγού και κατάλοιπα ελληνιστικών χρόνων. Στον ακάλυπτο χώρο, στα ανατολικά του διατηρητέου κτιρίου βρέθηκε τμήμα της αρχαίας οδού Τριπόδων και διαπιστώθηκε ότι κατέληγε σε 4 σκαλοπάτια, που οδηγούσαν σε άνδηρο με χορηγικά μνημεία. Αυτά, όμως, διαταράχτηκαν στους βυζαντινούς χρόνους από αποθηκευτικά πιθάρια και δε διατηρούνται καλά. Επιπλέον, η σκάλα οδηγεί σε, κάθετο προς την αρχαία οδό Τριπόδων, δρόμο.

Όπερ και σημαίνει ότι θα αργήσει πολύ η ανακατασκευή της αυλής και σίγουρα δεν θα αποκατασταθεί στη μορφή που πρωτοκατασκευάστηκε. Δεν θα είναι ακριβώς έτσι όπως την σκέφτηκε και την υλοποίησε ο «λαϊκός» τεχνίτης του περασμένου αιώνα αφού θα πρέπει να αναδειχθούν και τα αρχαία στοιχεία. Και εδώ είναι που τίθεται το τεράστιο αισθητικό αλλά και βαθύτατα πολιτιστικό και πολιτισμικό ζήτημα: «Ποιος ο βαθμός ισορροπίας κατά την προστασία των αρχαίων ευρημάτων και των νεώτερων μνημείων; Οφείλουμε να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή και να προστατέψουμε τα αρχαία ή τα νεότερα;»



Η εικόνα που βλέπει κανείς σήμερα όμως είναι οπωσδήποτε αποκαρδιωτική. Κατ’ αρχάς κανείς δεν εργάζεται στο χώρο. Κατά δεύτερον μια πρόχειρη έρευνα στο διαδίκτυο αποκαλύπτει ότι οι τελευταίες (οικοδομικές) εργασίες που έγιναν στο κτίριο αφορούσαν επείγουσες εργασίες αντιστηρίξεων για να αποφευχθούν τα χειρότερα… Υπάρχει κι εκείνη η πόρτα του β’ ορόφου που οδηγούσε στο δώμα του τμήματος που κατεδαφίστηκε. Μια πόρτα που σήμερα υπάρχει για να θυμίζει τις ρωγμές του χρόνου. Και μια ταλαιπωρημένη μεσοτοιχία που κι αυτή περιμένει τις εργασίες των συνεργείων. Μερικές μεταλλικές πλατφόρμες έρπουν άτακτες κι ακανόνιστες, τοποθετημένες σε σημεία της αυλής για να εδράζονται τα συνεργεία των αρχαιολόγων. Και οι φυτεύσεις που ξεπροβάλλουν ανάμεσα από τις πέτρες, αρπάζουν την ευκαιρία που τους προσφέρει το ελληνικό κλίμα και εξαπλώνονται ανενόχλητες.

Κύριε Άρη Κωνσταντινίδη, δεν πρόκειται μόνο για την αρχιτεκτονική που δεν έχουμε. Τόλμη δεν έχουμε για να επιλύσουμε θεωρητικά και οικονομικά ζητήματα. Ίσως πρόκειται για ένα από τα δυσεπίλυτα προβλήματα των αρχαιολόγων και των εφοριών και εν τέλει γι’ αυτό προβλέπεται η τελική μορφή του κτιρίου να προσδοθεί μετά από πλήθος αποφάσεων και εύρεση των απαραιτήτων (και αρκετών) κονδυλίων… Πιθανώς μπορεί και να μην το προλάβουμε… Ακόμη πιο πιθανά η τελική μελλοντική μορφή δεν θα είναι εξ’ ολοκλήρου άρτια αφού ενδιαμέσως θα …έχουν λαλήσει πολλοί κοκκόροι! Το χειρότερο είναι ότι εκείνη τη μορφή θα είναι που θα αφήσουμε παρακαταθήκη στις επόμενες γενεές…

Η άτολμη δημόσια διοίκηση με τα πολλά αναρμόδια παρακλάδια δεν είναι σε θέση να απαντήσει σε θεωρητικά ζητήματα πολύ δε σε συγκρίσεις μεταξύ αρχαίων ευρημάτων και νεώτερων μνημείων… Ίσως μόνο η ιστορία μπορεί να κρίνει… Η ιστορία κρίνει τις αποφάσεις και τις ενέργειες. Κι αυτές τις χρεώνονται οι τολμηροί!

Πέρασε η ώρα. Δεν θα αργήσουμε μονάχα στο ραντεβού με την ιστορία, θα αργήσω κι εγώ στο δικό μου ραντεβού… Βάζω τη φωτογραφική μηχανή πάλι στην τσάντα.

Και παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω…

Πηγή: http://konstantinep.blogspot.gr/2013/03/blog-post_15.html

Φαντάσου την πόλη: Μεσολόγγι 2013

Πηγή:http://www.facebook.com/photo.php?fbid=325642557563006&set=a.325641760896419.1073741831.233110820149514&type=1&theater,
http://www.facebook.com/lepanto.architects
http://www.exploringtheboundaries.com/
-Έντυπο Ερωδιών

ΔΟΚΚ/Α-Έγγραφο 9961/12-4-2013 σχετικά με "Έκδοση διοικητικών πράξεων απο τις ΥΔΟΜ σε ακίνητα με ρυθμισμένους αυθαίρετους χώρους" ΔΟΚΚ/Α-Έγγραφο 9961/12-4-2013 σχετικά με "Έκδοση διοικητικών πράξεων απο τις ΥΔΟΜ σε ακίνητα με ρυθμισμένους αυθαίρετους χώρους" Δείτε το σχετικό έγγραφο

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ & ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ∆ΙΕΥΘΥΝΣΗ Ο.Κ.Κ.
ΤΜΗΜΑ Α ́
Προς:
Κοιν.:
Αθήνα 12 / 04 / 2013
Αρ. Πρωτ.: 9961
Σχετ : 8703/13, 7790/13, 39997/12, 33818/12, 5037/12, 3199/12, 3196/12
1) Αποκ/νη ∆/ση Μακεδονίας – Θράκης ∆/νση Περ/ντος & Χωρικού Σχεδιασμού 3ο χιλ. Ε.Ο. Κομ. Αλεξ/πολης - ΚΟΜΟΤΗΝΗ
2) ∆ήμο Αιγάλεω - Υπηρεσία ∆όμησης Τμήμα Έκδοσης Οικ/κων Αδειών Μιλτιάδου 4 – 12210 ΑΙΓΑΛΕΩ
1) ΥΠΕΚΑ – ∆/νση Νομοθετικού Έργου Αμαλιάδος 17 – 11523 ΑΘΗΝΑ
2) ∆ήμο Καβάλας – Υπηρεσία ∆όμησης Τμήμα Ελέγχου & Έκδοσης Ο.Α. Εθν. Αντιστάσεως 20
Τ.Θ. 1184 – 65110 ΚΑΒΑΛΑ
3) ∆ήμο Αλεξανδρούπολης Υπηρεσία ∆όμησης
Λ. ∆ημοκρατίας 306 ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΟΥΠΟΛΗ
Ταχ. ∆/νση : Μεσογείων & Τρικάλων 36
Ταχ. Κώδ. : 11526 Πληροφορίες : Ε. Γαρδίκη –
Τηλέφωνο
FAX
Θέμα : Σχετ. :
M. Βαγενάς
: 210-6980676 –
2106929011 : 210-6918088

Έκδοση διοικητικών πράξεων από τις Υ∆ΟΜ σε ακίνητα με ρυθμισμένους αυθαίρετους χώρους.
α) Το υπ’ αριθ. 820/14-12-11 έγγραφο της Υ∆ΟΜ του ∆ήμου Αιγάλεω
β) Το με αριθ. πρωτ. 8703/11-2-2013 έγγραφο της Υ∆ΟΜ του ∆ήμου Καβάλας.
γ) Το υπ’ αριθ. 4305/29-11-11 και 50/9-1-12 έγγραφα της Υ∆ΟΜ του ∆ήμου
Αλεξανδρούπολης.
δ) Τα υπ’ αριθ. 4815/18-1-12 και 2969/30-7-12 έγγραφα της ∆/νσης Περ/ντος &
Χωρικού Σχεδιασμού της Αποκεντρωμένης ∆ιοίκησης Μακεδονίας – Θράκης.
ε) Τα υπ’ αριθ. 5114/25-1-2013 και 4899/21-6-12 έγγραφα της ∆/νσης Νομοθετικού
έργου του ΥΠΕΚΑ


Σε απάντηση των ανωτέρω σχετικών σας γνωρίζουμε τα εξής :
Α.- 1) Ο ν. 4014/11, όπως ισχύει, παρέχει τη δυνατότητα να ρυθμίζονται αυθαίρετες κατασκευές, σύμφωνα με τις διατάξεις του, προκειμένου να εξασφαλίσουν την αναστολή επιβολής κυρώσεων.
Παράλληλα, με την υπαγωγή στις ανωτέρω ρυθμίσεις, καταγράφονται οι αυθαίρετες κατασκευές στο πληροφοριακό σύστημα και κάθε Υπηρεσία ∆όμησης έχει τη δυνατότητα ελέγχου των εισαχθέντων στοιχείων/δικαιολογητικών, όποτε χρειαστεί, προκειμένου να προβεί στην έκδοση μιας διοικητικής πράξης.
Το παραπάνω νέο θεσμικό πλαίσιο δεν έρχεται σε αντίθεση με τα οριζόμενα στο μεταγενέστερο ν. 4067/12, όπως π.χ. στην παρ. 6 του άρθρου 4, όπου καθορίζονται οι προϋποθέσεις νομιμοποίησης συγκεκριμένης κατηγορίας αυθαιρέτων κατασκευών ή στην παρ. 3 του άρθρου 23, όπου καθορίζεται η επιτρεπόμενη εκμετάλλευση και επιφάνεια σε περίπτωση που ζητείται προσθήκη.
2) Επομένως σε όλες τις περιπτώσεις, που ζητείται από την αρμόδια Υ∆ΟΜ έκδοση διοικητικής πράξης ή η έκδοση άδειας δόμησης σε οικόπεδο/γήπεδο στο διάγραμμα κάλυψης αποτυπώνονται όλα τα υπάρχοντα κτίσματα, νομίμως υφιστάμενα και μη, αναγράφονται τα
πραγματοποιημένα μεγέθη τους, τα στοιχεία που δικαιολογούν τη νομιμότητα ή τη δυνατότητα διατήρησής τους και η σχέση τους με τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δόμησης ανεξαρτήτως αν υπολείπονται αυτών ή τους υπερβαίνουν. Η οικεία Υ∆ΟΜ είναι αρμόδια για τη χορήγηση ή μη της αιτούμενης διοικητικής πράξης ή άδειας δόμησης, εφ’ όσον, κατά τα λοιπά, δεν αντίκειται στις ισχύουσες γενικές και ειδικές πολεοδομικές διατάξεις.
3) Επισημαίνεται οτι η παρ. 2 του άρθρου 51 του ν. 4030/11 εφαρμόζεται σε περίπτωση περισσοτέρων συνιδιοκτητών σε ένα οικόπεδο/γήπεδο και σε καμία περίπτωση δεν εφαρμόζεται μεμονωμένα για ένα από τα ιδανικά μερίδια που έχει ο ίδιος συνιδιοκτήτης στο οικόπεδο/γήπεδο.
4) Στις περιπτώσεις αίτησης έκδοσης άδειας δόμησης για εκτέλεση εργασιών σε ακίνητο με νομίμως υφιστάμενα κτίσματα και αυθαίρετες κατασκευές που έχουν ρυθμιστεί με τις διατάξεις του ν. 4014/11, είναι δυνατή η χορήγηση μιας διοικητικής πράξης -άδειας δόμησης- για το σύνολο των αιτουμένων εργασιών (π.χ. κατασκευή προσθήκη και αποπεράτωση αυθαιρέτου κατά την παρ. 17 του άρθρου 24 του ν. 4014/11) για λόγους οικονομίας των διοικητικών πράξεων, δεδομένου ότι δεν έρχεται σε αντίθεση με τα οριζόμενα στην παρ. 17 του άρθρου 24 του ν. 4014/11, το ν. 4030/11 και στο ν. 4067/12.
5) ∆ιευκρινίζεται οτι κατά την παρ. 17 του άρθρου 24 του ν. 4014/11, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της με την παρ. 3 του άρθρου δεύτερου του ν. 4117/13 (ΦΕΚ 29 Α’) ορίζεται :
«Στις περιπτώσεις κατασκευών οι οποίες έχουν ενταχθεί στις ρυθμίσεις του παρόντος άρθρου και έχει περαιωθεί η σχετική διαδικασία ή έχει εξοφληθεί ποσοστό 30% του συνολικού ποσού προστίμου έως 31.5.2013, σύμφωνα με όσα ορίζονται στην παράγραφο 5 επιτρέπεται κατά παρέκκλιση από κάθε ισχύουσα διάταξη η εκτέλεση εργασιών αποπεράτωσης. .......»
Επομένως για την εκτέλεση εργασιών κατ’ εφαρμογή της υπ’ αριθ. 2975/19-1-12 Υ.Α. «Καθορισμός δικαιολογητικών για τη χορήγηση έγκρισης εκτέλεσης εργασιών της παρ. 17 του άρθρου 24 του ν. 4014/2011 (ΦΕΚ 209 Α ́), όπως ισχύει.» (ΦΕΚ 43 Β’) επιτρέπεται να χορηγηθεί η σχετική άδεια, εφ’ όσον έχει εξοφληθεί ποσοστό 30% του συνολικού ποσού προστίμου έως 31.5.2013.
Β. 1) ∆εν επιτρέπεται η έκδοση οποιασδήποτε άδειας δόμησης, όταν αποτυπώνονται αυθαίρετες κατασκευές, οι οποίες είτε δεν έχουν ρυθμιστεί με βάση σχετική διάταξη νόμου, είτε δεν έχει καταβληθεί ολοσχερώς το ενιαίο ειδικό πρόστιμο ή ποσοστό 30% του συνολικού ποσού προστίμου έως 31.5.2013, κατά το ν. 4014/11, όπως ισχύει.
2) Σε αυθαίρετες κατασκευές που έχουν ρυθμιστεί με το άρθρο 24 του ν. 4014/11 δεν επιτρέπεται η εφαρμογή των παρ. 2 και 3 του άρθρου 4 του ν. 4067/12 για την εκτέλεση των εργασιών που αναφέρονται σε αυτές (μικρή κλίμακα –έγγραφη ειδοποίηση), δεδομένου ότι αντίκεινται στα οριζόμενα στην υπ’ αριθ. 2975/19-1-12 Υ.Α. «Καθορισμός δικαιολογητικών για τη χορήγηση έγκρισης εκτέλεσης εργασιών της παρ. 17 του άρθρου 24 του ν. 4014/2011 (ΦΕΚ 209 Α ́), όπως ισχύει.» (ΦΕΚ 43 Β’).
Γ. Σχετικά με τις χρήσεις των αυθαιρέτων κατασκευών επισημαίνονται τα εξής :
1) Οι αυθαίρετες κατασκευές που έχουν τακτοποιηθεί με την παρ. 2 του άρθρου 40 του ν. 3775/2009 εξασφάλισαν τη διατήρηση της συγκεκριμένης χρήσης, επομένως δεν προβλέπεται η περαιτέρω αλλαγή της χρήσης τους και επιτρέπονται μόνο εργασίες για λόγους υγιεινής και
χρήσης.
2) Οι αυθαίρετες κατασκευές που έχουν τακτοποιηθεί με το άρθρο 5 του ν. 3843/2010
εξασφάλισαν ομοίως τη διατήρηση της συγκεκριμένης χρήσης για σαράντα (40) χρόνια, επομένως δεν προβλέπεται η περαιτέρω αλλαγή της χρήσης τους και επιτρέπονται μόνο εργασίες για λόγους υγιεινής και χρήσης.
3) Για τις αυθαίρετες κατασκευές ή χρήσεις που έχουν ρυθμιστεί με το ν. 4014/11 διευκρινίζονται τα εξής :
α) Αυθαίρετες κατασκευές ή χρήσεις, για τις οποίες μπορεί να εκδοθεί άδεια δόμησης για τη νομιμοποίησή τους, δηλ. δεν αντίκεινται στους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δόμησης ισχύουν τα παρακάτω :
• όσες έχουν υπαχθεί στην παρ. 2 του άρθρου 26 του ν. 4014/11, τότε είναι δυνατή η περαιτέρω αλλαγή της χρήσης τους και η εκτέλεση οικοδομικών
εργασιών μετά την έκδοση σχετικής άδειας δόμησης νομιμοποίησης και αλλαγής χρήσης, χωρίς να οφείλουν άλλο πρόστιμο.
• όσες, λόγω επιλογής του ιδιοκτήτη, έχουν ρυθμιστεί με το άρθρο 24 του ν. 4014/11 δεν επιτρέπεται η περαιτέρω αλλαγή της χρήσης τους, αλλά μόνον εργασίες για λόγους υγιεινής και χρήσης, εκτός εάν εκδοθεί άδεια δόμησης, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην προηγούμενη περίπτωση.
β) Αυθαίρετες κατασκευές ή χρήσεις, για τις οποίες δεν μπορεί να εκδοθεί άδεια δόμησης νομιμοποίησης επειδή αντίκειται στους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δόμησης και οι οποίες έχουν ρυθμιστεί με το άρθρο 24 του ν. 4014/11 δεν επιτρέπεται η περαιτέρω αλλαγή της χρήσης τους, αλλά μόνον εργασίες σύμφωνα με την υπ’ αριθ. 2975/19-1-12 Υ.Α. (ΦΕΚ 43 Β’).

Ο ∆ΙΕΥΘΥΝΤΗΣ
Γ.ΓΚΑΝΑΣΟΥΛΗΣ


Ε. ∆:
1) Χρον. Αρχείο
2) ∆.Ο.Κ.Κ / Α ́
3) Ε. Γαρδίκη
4) Μ. Βαγενάς
5) Ιστοσελίδα Ενημέρωσης Υ∆ΟΜ

Χαράλαμπος Μπούρας Ο συντηρητής που χαρίζει χρόνια στην Ακρόπολη

Παρασκευή, 12 Απριλίου 2013
Χαράλαμπος Μπούρας Ο συντηρητής που χαρίζει χρόνια στην Ακρόπολη
απο τα ΝΕΑ

εμεις είχαμε τον Χ.Μπούρα στο ΑΠΘ, καθηγητή στην Ιστορία Αρχιτεκτονικής...


Ο καθηγητής του Πολυτεχνείου, στο πρόσωπο του οποίου τιμήθηκε το έργο της αναστήλωσης του Παρθενώνα

Αν η Ακρόπολη μπορούσε να έχει επίθετο, το πιθανότερο θα ήταν να πάρει το δικό του καθώς την έχει «παντρευτεί» εδώ και 38 χρόνια. Τόσα όσα και τα χρόνια που κρατά το τιμόνι – με ακεραιότητα και με την προσοχή που αρμόζει στο κορυφαίο σύνολο μνημείων της Κλασικής Αρχαιότητας – της Επιτροπής Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως, η οποία τιμήθηκε πρόσφατα με το έγκριτο βραβείο της Europa Nostra.

Οι διακρίσεις δεν είναι κάτι που κυνήγησε ποτέ έως τώρα ο Μπάμπης Μπούρας, όπως τον αποκαλούν οι δικοί του άνθρωποι. Για εκείνον η μεγαλύτερη ικανοποίηση είναι μια σωστά ολοκληρωμένη μελέτη, τα λεπτομερή και ακριβή σχέδια, τα μνημεία που θα κερδίσουν χρόνια ζωής χάρη στις καίριες αναστηλωτικές επεμβάσεις. Είναι οι στιγμές που μπορείς να δεις τα μάτια του 80χρονου μικροκαμωμένου ομότιμου καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου να λάμπουν μέσα από τα γυαλάκια του, κάτω από το ύφος τού παλαιάς κοπής επιστήμονα.
Χαμηλού προφίλ, διόλου διπλωματικός και των δημοσίων σχέσεων, ποτέ δεν θα παραδεχθεί πως η όποια επιτυχία είναι δική του. Πάντοτε αποδίδει το θετικό αποτέλεσμα στους συνεργάτες του. Κι ας είναι πάντα εκείνος που θα δώσει τις κατευθύνσεις, θα βρει τις λύσεις, θα παρακολουθήσει τα πάντα έως την τελευταία λεπτομέρεια.

ΣΚΑΛΩΣΙΕΣ. Είναι ο άνθρωπος που σχεδόν επί τέσσερις δεκαετίες έχει ντύσει με σκαλωσιές τα μνημεία της Ακρόπολης. Δεν υπέκυψε σε όσους δυσανασχετούσαν για τον σιδερόφρακτο Παρθενώνα. Γνώριζε καλά πως χρειαζόταν χρόνος για να απαλλάξει τα μνημεία της Ακρόπολης από τα σκουριασμένα σίδερα και το τσιμέντο που τα είχαν πληγώσει βαριά - λάθη παλαιότερων αναστηλώσεων. Και ως άμισθο μέλος της Επιτροπής Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως από τη σύστασή της, το 1975, και γρήγορα αδιαμφισβήτητος πρόεδρός της πάλεψε με τις αστείρευτες γνώσεις του και τη μνημειώδη υπομονή του να τα γιατρέψει από πολλές πληγές που είχαν προκαλέσει το ανθρώπινο χέρι και ο χρόνος.
Και αν η Ακρόπολη αποτελεί έργο ζωής για τον Χαράλαμπο Μπούρα, δεν είναι το μοναδικό σύνολο μνημείων όπου έχει αφήσει τη σφραγίδα του. Η Στοά της Βραυρώνας, το Ωδείο Ηρώδου Αττικού, το μαρμάρινο τέμπλο του καθολικού της Νέας Μονής Χίου, η διαμόρφωση της τράπεζας της Ιεράς Μονής Οσίου Λουκά σε μουσείο της ιστορίας της μονής είναι μόνο μερικά από τα μνημεία που έχει αναστηλώσει, χωρίς να λογαριάσει κάποιος τη συμβολή του μέσω των επιτροπών στις οποίες συμμετέχει για τη φροντίδα κορυφαίων έργων, όπως ο ναός του Επικουρίου Απόλλωνος ή τα μνημεία της Επιδαύρου.
Το ότι ο νεαρός φοιτητής Αρχιτεκτονικής στο ΕΜΠ που γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1933, αλλά μεγάλωσε στη Χίο (όταν ο πατέρας του Θεόδωρος, χημικός που εργαζόταν στο Δημόσιο, πήρε μετάθεση) θα είχε άριστη εξέλιξη φάνηκε από νωρίς.
Οξυδερκής, με άριστη μνήμη και φυσική ευγένεια, σε ηλικία 25 ετών είχε ήδη αρχίσει να εργάζεται στη Διεύθυνση Αναστηλώσεων. Είναι η εποχή που, ανάμεσα σε άλλα, θα γράψει τις σελίδες που θα αποτελέσουν σπουδαίο κεφάλαιο της κληρονομιάς που αφήνει και θα αναδείξουν το πρωτοπόρο πνεύμα του.
Αυτό που σήμερα θεωρείται αυτονόητο, όπως ότι προτού αναστηλωθεί ένα μνημείο πρέπει να μελετηθεί διεξοδικά ή ότι το νέο υλικό πρέπει να είναι όσο το δυνατόν λιγότερο και με διακριτική παρουσία, εκείνος τα διατύπωσε δύο χρόνια προτού υιοθετηθούν από την περίφημη Χάρτα της Βενετίας, τον διεθνή ηθικό μπούσουλα των αναστηλώσεων.
Και είναι από τους πρώτους, αν όχι ο πρώτος, που μίλησε για την αρχή της αναστρεψιμότητας: δηλαδή, να πραγματοποιείται η αναστήλωση κατά τέτοιο τρόπο ώστε ανά πάσα στιγμή να μπορεί το μνημείο να επανέλθει στην προ της αναστηλώσεως κατάστασή του.
Ολα αυτά όμως δεν είναι αρκετά για τον Χαράλαμπο Μπούρα. Θα φύγει για το Παρίσι. Μέσα σε δύο χρόνια θα κάνει την πρώτη διατριβή του με θέμα τις βυζαντινές θύρες, ενώ θα ακολουθήσει και μια δεύτερη στη Θεσσαλονίκη για τα βυζαντινά σταυροθόλια και θα εκλεγεί καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ως διδάσκων της Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής. Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1974, θα εκλεγεί στην αντίστοιχη έδρα στο ΕΜΠ και θα παραμείνει στη θέση έως το 1998, έχοντας μαθητές πολλούς από τους πλέον αξιόλογους αρχιτέκτονες της νέας γενιάς και αφήνοντας πίσω σημειώσεις που έως σήμερα είναι αξεπέραστες.
Το μάθημα όμως δεν αφορούσε μόνο την Ιστορία της Αρχιτεκτονικής. Οι μαθητές του έχουν να το λένε πως υποδείκνυε το σωστό με τη συμπεριφορά του. Δεν σχολίαζε αδυναμίες και λάθη. Δεν έκανε επίδειξη γνώσεων.
Στο μεταξύ θα υπογράψει ένα από τα έργα-σταθμούς της πορείας του. Το βιβλίο «Η ελλαδική ναοδομία κατά τον 12ο αιώνα» που συνέγραψε με την πρώτη του σύζυγο, επίσης αρχιτέκτονα, Λασκαρίνα Φιλιππίδου. Ο πρόωρος χαμός της θα πληγώσει βαθιά τον Χαράλαμπο Μπούρα. Οι συνεργάτες του στην Επιτροπή Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως θα προσπαθήσουν να τον βοηθήσουν να βγει από το ψυχολογικό τέλμα. Ανάμεσά τους και η παλιά του μαθήτρια, αρχιτέκτων, αρχαιολόγος και μετέπειτα υπεύθυνη των πρωτοποριακών εκπαιδευτικών προγραμμάτων της Ακρόπολης Κορνηλία Χατζηασλάνη, με την οποία θα παντρευτούν και θα αποκτήσουν τον 21 ετών σήμερα Νικία, που σπουδάζει - τι άλλο; - μηχανολόγος μηχανικός.

ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΦΟΙΝΙΚΟΣ. Στην πορεία θα αναδειχθεί μακροβιότερο μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, από το 1974 έως το 2005. Δεν θα κρύψει ποτέ το ενδιαφέρον του ακόμη και για τα πιο «ταπεινά» μνημεία και δεν θα διστάσει να υποστηρίξει σθεναρά την άποψή του. Θα αποκτήσει φανατικούς φίλους, πιστούς μαθητές, αλλά και εχθρούς: κυρίως οι φοιτητές του που δεν περνούσαν το μάθημά του και οι συνάδελφοί του που αγαπούν τις επιπόλαιες και εύκολες λύσεις. Ισως είναι κι εκείνοι που στέρησαν την έδρα στην Ακαδημία από τον Νέστορα της Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής.
Θα γράψει ογκώδη βιβλία και άρθρα και μελέτες για περισσότερα από 100 μνημεία. Θα ιδρύσει το Αρχείο των Ελληνικών Μνημείων στο ΕΜΠ με πάνω από 30.000 φωτογραφίες και το μεταπτυχιακό για την Προστασία των Μνημείων. Θα επιβλέψει περισσότερες από 20 διατριβές. Θα συμβάλει αποφασιστικά για τη δημιουργία των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής, που αγκαλιάστηκαν από το Μουσείο Μπενάκη. Θα τιμηθεί με τον Ταξιάρχη του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θα θεσπίσει τις διεθνείς συναντήσεις για τα μνημεία της Ακρόπολης. Θα ασχοληθεί εξίσου με την κλασική και τη βυζαντινή αρχιτεκτονική, θα αναδείξει την παραδοσιακή αποδεικνύοντας πως δεν είναι ούτε ανώνυμη ούτε λαϊκή, αλλά θα λατρέψει την Αναγέννηση. Και παρά τα 80 του χρόνια συνεχίζει να εργάζεται άοκνα, να παράγει τολμηρές ιδέες και να λέει τα πράγματα με το όνομά τους.

Είπε
Οι απώλειες στις μέρες μας είναι άφθονες, αλλά αν σκεφθούμε λογικά η μεγαλύτερη απώλεια είναι ο χρόνος που δεν εκμεταλλευθήκαμε

Είπαν γι’ αυτον
Είναι ένας απευθείας απόγονος της ουτοπίας που γέννησε ο Διαφωτισμός, ένα σπάνιο παραδείσιο πτηνό που έτυχε να βρεθεί στα μέρη μας
Δημήτρης Φιλιππίδης, ομότιμος καθηγητής της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ
Πηγή:http://bloggerkm2009.blogspot.gr/2013/04/blog-post_8439.html
η ζωή μεσα απ´τα μάτια του αρχιτέκτονα.

Σχετικά με την μελέτη κυκλοφοριακών ρυθμίσεων στη Ναύπακτο

Σχετικά με την μελέτη των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων στο Ανατολικό και Δυτικό τμήμα της πόλης, ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Ναυπακτίας συμφωνεί καταρχήν με τους βασικούς άξονες της φιλοσοφίας της, δηλαδή την ιεράρχηση του οδικού δικτύου σε κεντρικές αρτηρίες, σε συλλεκτήριες οδούς και δρόμους ήπιας κυκλοφορίας.

Εκφράζει, όμως,  τις αντιρρήσεις του για την αποσπασματική αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού προβλήματος, δηλαδή την παράλειψη για άλλη μια φορά του κεντρικού τμήματος της πόλης, όπως είχε επισημανθεί και στο παρελθόν από τον Σύλλογός μας.

Μία κυκλοφοριακή μελέτη δεν αποτελεί γεγονός ασύνδετο με τη δομή και τη λειτουργία του συνόλου της πόλης.

Λαμβάνει υπ’όψιν πολεοδομικά δεδομένα, στόχους και προδιαγραφές και απαιτεί συνεργασία αρχιτεκτόνων, πολεοδόμων  συγκοινωνιολόγων και εμπλεκομένων φορέων.

Ειδικά για το δυτικό τμήμα έκφραζουμε τις αμφιβολίες μας για το κατά πόσο μπορεί να εφαρμοστεί τμηματικά, δηλαδή χωρίς την μονοδρόμηση της οδού Μεσολογγίου και την διάνοιξη της Θέρμου. Διατηρούμε επίσης τις επιφυλάξεις μας σχετικά με την χρήση των loops που διαταράσσουν την συνέχεια της πεζοδρόμησης του παραλιακού μετώπου όταν το ζητούμενο είναι  η ενοποίηση των παραλιών Ψανής και Γριμπόβου μέσω του Λιμανιού της πόλης.

  

                                            Για τον Σ.Α.ΝΑ.

Ο πρόεδρος                                 Ο  γραμματέας

Ιωάννης Ν. Κοργιαλάς                     Αλέξανδρος Σούκος

ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΚΤΗΡΙΩΝ ΣΤΕΡΟΥΜΕΝΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ ΑΔΕΙΩΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ Ν.4014/2011 ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ

Ο ΔΗΜΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ Ν. 4014/2011 , 

 ΚΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΣΟΥΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ,  ΝΑ  ΠΡΟΒΟΥΝ ΣΕ ΟΙΚΟΝ.ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ .

* Σε περίπτωση που διασφαλιζεται η έκδοση οικοδομικής αδείας σύμφωνα με τον οικοδ. κανονισμό , ο ενδιαφερόμενος είναι υποχρεωμένος για την έκδοσή της.

Πληροφ. ΧΕΙΜΑΡΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ τηλ.2634360428

επισυνάπτονται έγγραφα τα οποία διατέθηκαν από τον Δήμο Ναυπακτίας

Εγκ-9622/1473/7/4-3-92 Εγκ-7/92 Ε-7/92 

Χρόνος δημιουργίας οικοπέδου, για την εφαρμογή των διατάξεων 
της κατά παρέκκλιση αρτιότητας και παραστατικά στοιχεία 
απόδειξής του.


Κατά καιρούς έχουν εκδοθεί εγκύκλιοι, αλλά και άλλα έγγραφα 
για μεμονωμένες περιπτώσεις, που αναφέρονται, στον χρόνο δημιουργίας οικοπέδων, προκειμένου να εξεταστεί εάν αυτά υπάγονται σε διατάξεις "κατά παρέκκλιση αρτιότητας κλπ." που ισχύουν στην περιοχή και στα στοιχεία απόδειξης του χρόνου δημιουργίας. Παρά ταύτα οι υπηρεσίες δεν αντιμετωπίζουν κατά τον ίδιο τρόπο τα θέματα, με αποτέλεσμα να υπάρχει σύγχυση και ανασφάλεια ως προς το εφαρμοστέο δίκαιο. 
Για να επιλυθούν τα προβλήματα αυτά, επιχειρείται κατωτέρω 
συστηματική κατάταξη των διαφόρων περιπτώσεων, σύμφωνα με την 
αρ.Γνωμ-113/9/26-2-92 του Κεντρικού Συμβουλίου Χωροταξίας, 
Οικισμού και Περιβάλλοντος στο οποίο είχε παραπεμφθεί το θέμα για 
γνωμοδότηση, ως εξής: 
1. Σε περίπτωση κατάτμησης, ως χρόνος δημιουργίας του οικοπέδου, θεωρείται ο χρόνος μεταγραφής του οριστικού συμβολαίου. 
2. Σε περίπτωση κληρονομιάς ή κληροδοσίας, ο χρόνος θανάτου του κληρονομουμένου. Στις περιπτώσεις εξ αδιαθέτου κληρονομιάς όταν η δήλωση αποδοχής κληρονομιάς έχει γίνει μετά το χρόνο της κατά παρέκκλιση αρτιότητας και δεν υπάρχει προγενέστερος τίτλος 
που αποδεικνύει την κατά παρέκκλιση αρτιότητα, για τον χρόνο δημιουργίας του οικοπέδου θα λαμβάνεται υπόψη ο χρόνος θανάτου του κληρονομουμένου. 
3. Σε περίπτωση ύπαρξης συμβολαιογραφικού προσυμφώνου, δυνάμει του οποίου έχει εκδοθεί τελεσίδικη δικαστική απόφαση περί μεταβιβάσεως της κυριότητας οικοπέδου, ο χρόνος μεταγραφής της δικαστικής απόφασης. 
4. Στις περιπτώσεις επικύρωσης ανωμάλων δικαιοπραξιών, ως χρόνος δημιουργίας του οικοπέδου, θεωρείται ο χρόνος σύνταξης του ιδιωτικού συμφωνητικού (προσυμφώνου κλπ.) μεταβίβασης της 
κυριότητάς τους, αφού αυτός αναφέρεται στην δικαστική απόφαση η οποία επικυρώνει την δικαιοπραξία μεταβίβασης του ακινήτου κατά παρέκκλιση των διατάξεων του Αστ. Κώδικα παρ.2 του Αρθ-15 του ΝΔ-3958/59 "Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως των περί κυρώσεων 
πράξεων τινών του Υπουργικού Συμβουλίου και άλλων τινών διατάξεων" (ΦΕΚ-133/Α), παρ.2 του Αρθ-2 του Ν-666/77 "Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων της Εποικιστικής 
Νομοθεσίας και άλλων τινών διατάξεων". 
5. Στις περιπτώσεις υπολογισμού των εισφορών γης του Αρθ-8 του Ν-1337/83 θεωρείται αυτοτελής ιδιοκτησία του υποχρέου εκείνη, που ανήκει κατά κυριότητα σ' αυτόν, με οριστικό συμβόλαιο ή δικαστική απόφαση κλπ. που έχει μεταγραφεί στο αρμόδιο υποθηκοφυλάκειο και όχι εκείνη που απόκτησε με προσύμφωνο με το οποίο απλά δίνεται υπόσχεση για μελλοντική μεταβίβαση. 
6. Στις περιπτώσεις που ζητείται η κατά παρέκκλιση αρτιότητα γηπέδου για το οποίο δεν υφίσταται τίτλος κυριότητας ή ο υπάρχων τίτλος δεν αποδεικνύει τον χρόνο δημιουργίας του, τότε 
η πολεοδομική υπηρεσία, αντί της μέχρι τώρα δικαστικής απόφασης θα απαιτεί να προσκομίσει αθροιστικά ο ενδιαφερόμενος: 
α) Πιστοποιητικό από το αρμόδιο υποθηκοφυλάκειο, περί μη 
διεκδικήσεως του υπόψη γηπέδου. 
β) Βεβαίωση του Προέδρου της Κοινότητας ή του Δημάρχου για 
τον χρόνο δημιουργίας του οικοπέδου συνοδευόμενη από τοπογραφικό 
διάγραμμα του οικοπέδου θεωρημένο από τον Πρόεδρο της Κοινότητας 
ή το Δήμαρχο. 
γ) Υπεύθυνη δήλωση του Ν-1599/85 στην οποία να δηλώνεται  από τον ιδιοκτήτη ή τους συνιδιοκτήτες του, ότι είναι κύριοι του υπόψη γηπέδου, ο χρόνος και ο τρόπος απόκτησής του,καθώς και ο 
χρόνος δημιουργίας του, τον οποίο επικαλούνται για την 
παρέκκλιση.