Η Σημασία της Αρχικής Αρχιτεκτονικής Σύνθεσης για τον Ορθό Σχεδιασμό Ενός Κτιρίου

 

 Το Επαρχιακό Τμήμα Λεμεσού του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Κύπρου διοργάνωσε την Επιστημονική Ημερίδα | Λεμεσός 2015 με θέμα "Η Σημασία της Αρχικής Αρχιτεκτονικής Σύνθεσης για τον Ορθό Σχεδιασμό ενός Κτιρίου".

Η Ημερίδα πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη, 24 Ιουνίου | 19:30 | Αίθουσα Πάνος Σολομωνίδης | Λεμεσός

Ζούμε σε μια περίοδο έντονων αλλαγών. Το περιβάλλον αλλάζει. Το κλίμα αλλάζει. Η οικονομοτεχνική κατάσταση των λαών αλλάζει. Αλλάζει ήδη, και θα αλλάξει ακόμα περισσότερο το σύστημα των κατασκευών. Οι λόγοι είναι πολλοί, σημαντικοί και με επείγοντα χαρακτήρα.

Ο Χάλυβας γίνεται ακριβότερος και η ζήτηση του αυξάνεται αλματωδώς. Το οπλισμένο σκυρόδεμα γίνεται όλο και πιο ασύμφορο οικολογικά. Η ξύλινη κατασκευή με τις νέες μορφές της προωθείται, κυρίως από την Ευρώπη, ως το μόνο ανανεώσιμο βασικό δομικό υλικό εκτός των άλλων πλεονεκτημάτων του.

Όπως είχαν προβλέψει οι επιστήμονες των 82 χωρών του κόσμου συνεργαζόμενοι στην διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας του περασμένου αιώνα στο τμήμα της "Διεθνούς Δεκαετίας για την Μείωση των Φυσικών Καταστροφών" (IDNDR) στα Ηνωμένα Έθνη στην Γενεύη, οι αναγκαίες αλλαγές στις δραστηριότητες των ανθρώπων θα επιταχυνθούν και θα διογκωθούν. Μια βασική τέτοια δραστηριότητα είναι η κατασκευαστική δομική. Στις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης, μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο είχε κυριαρχήσει η Συμβατική Κατασκευή με φέροντα οργανισμό από οπλισμένο σκυρόδεμα.

Λόγω τυποποίησης του κατασκευαστικού αυτού δομικού συστήματος ήταν δυνατόν η αρχική σύλληψη του κτιρίου να μην γίνεται με διεπιστημονικό τρόπο και ούτε απαραίτητα μέσω χωρικής, ολιστικής προσέγγισης. Αυτά ολοκληρώνονταν στην πορεία. Αυτό δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί στην ελαφρά, δηλαδή ξύλινη ή χαλύβδινη κατασκευή, ούτε και στην σύμμεικτη, για τις οποίες με πανευρωπαϊκή εικοσάχρονη προσπάθεια, ετοιμάστηκαν οι γνωστοί Ευροκώδικες.

Ο ρόλος της αρχικής σύλληψης και σύνθεσης αλλάζει γοργά μαζί με αυτές τις εξελίξεις. Πρέπει να αλλάξει και η νοοτροπία του Μελετητή ως προς το θέμα αυτό. Έγκαιρη, παράλληλη διεπιστημονική, των περί την κατασκευαστική επιστημονικών ειδικοτήτων, συνεργασία απαιτείται από το στάδιο της αρχικής σύνθεσης.

Η έγκαιρη προετοιμασία και οργάνωση του, άλλωστε πάντοτε ευέλικτου και "μηχανευόμενου" μηχανικού, Αρχιτέκτονα, Πολιτικού Μηχανικού, Μηχανολόγου, θα διευκολύνει και θα ομαλοποιήσει την ήδη σε εξέλιξη αλλαγή. Πανεπιστήμια, Επιμελητήρια, Συλλόγοι Τεχνικών Ειδικοτήτων θα διαδραματίσουν σοβαρό ρόλο στην προσπάθεια αυτή.