Η Σημασία της Αρχικής Αρχιτεκτονικής Σύνθεσης για τον Ορθό Σχεδιασμό Ενός Κτιρίου

 

 Το Επαρχιακό Τμήμα Λεμεσού του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Κύπρου διοργάνωσε την Επιστημονική Ημερίδα | Λεμεσός 2015 με θέμα "Η Σημασία της Αρχικής Αρχιτεκτονικής Σύνθεσης για τον Ορθό Σχεδιασμό ενός Κτιρίου".

Η Ημερίδα πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη, 24 Ιουνίου | 19:30 | Αίθουσα Πάνος Σολομωνίδης | Λεμεσός

Ζούμε σε μια περίοδο έντονων αλλαγών. Το περιβάλλον αλλάζει. Το κλίμα αλλάζει. Η οικονομοτεχνική κατάσταση των λαών αλλάζει. Αλλάζει ήδη, και θα αλλάξει ακόμα περισσότερο το σύστημα των κατασκευών. Οι λόγοι είναι πολλοί, σημαντικοί και με επείγοντα χαρακτήρα.

Ο Χάλυβας γίνεται ακριβότερος και η ζήτηση του αυξάνεται αλματωδώς. Το οπλισμένο σκυρόδεμα γίνεται όλο και πιο ασύμφορο οικολογικά. Η ξύλινη κατασκευή με τις νέες μορφές της προωθείται, κυρίως από την Ευρώπη, ως το μόνο ανανεώσιμο βασικό δομικό υλικό εκτός των άλλων πλεονεκτημάτων του.

Όπως είχαν προβλέψει οι επιστήμονες των 82 χωρών του κόσμου συνεργαζόμενοι στην διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας του περασμένου αιώνα στο τμήμα της "Διεθνούς Δεκαετίας για την Μείωση των Φυσικών Καταστροφών" (IDNDR) στα Ηνωμένα Έθνη στην Γενεύη, οι αναγκαίες αλλαγές στις δραστηριότητες των ανθρώπων θα επιταχυνθούν και θα διογκωθούν. Μια βασική τέτοια δραστηριότητα είναι η κατασκευαστική δομική. Στις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης, μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο είχε κυριαρχήσει η Συμβατική Κατασκευή με φέροντα οργανισμό από οπλισμένο σκυρόδεμα.

Λόγω τυποποίησης του κατασκευαστικού αυτού δομικού συστήματος ήταν δυνατόν η αρχική σύλληψη του κτιρίου να μην γίνεται με διεπιστημονικό τρόπο και ούτε απαραίτητα μέσω χωρικής, ολιστικής προσέγγισης. Αυτά ολοκληρώνονταν στην πορεία. Αυτό δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί στην ελαφρά, δηλαδή ξύλινη ή χαλύβδινη κατασκευή, ούτε και στην σύμμεικτη, για τις οποίες με πανευρωπαϊκή εικοσάχρονη προσπάθεια, ετοιμάστηκαν οι γνωστοί Ευροκώδικες.

Ο ρόλος της αρχικής σύλληψης και σύνθεσης αλλάζει γοργά μαζί με αυτές τις εξελίξεις. Πρέπει να αλλάξει και η νοοτροπία του Μελετητή ως προς το θέμα αυτό. Έγκαιρη, παράλληλη διεπιστημονική, των περί την κατασκευαστική επιστημονικών ειδικοτήτων, συνεργασία απαιτείται από το στάδιο της αρχικής σύνθεσης.

Η έγκαιρη προετοιμασία και οργάνωση του, άλλωστε πάντοτε ευέλικτου και "μηχανευόμενου" μηχανικού, Αρχιτέκτονα, Πολιτικού Μηχανικού, Μηχανολόγου, θα διευκολύνει και θα ομαλοποιήσει την ήδη σε εξέλιξη αλλαγή. Πανεπιστήμια, Επιμελητήρια, Συλλόγοι Τεχνικών Ειδικοτήτων θα διαδραματίσουν σοβαρό ρόλο στην προσπάθεια αυτή.

Aigaleon 639. Κάτοικοι και αρχιτέκτονες συνδημιουργούν τους δημόσιους χώρους.

Οι αρχιτέκτονες Στυλιανή Δαούτη, Γιώργος Μητρούλιας και Μιχάλης Ραυτόπουλος του αρχιτεκτονικού γραφείου AREA™ (Architecture Research Athens), περιγράφοντας το project Aigaleon 639 αναφέρουν ότι:
Στα πλάισια του community project ΑΙΓΑΛΕΩ ΣΙΤΥ του πολιτιστικού οργανισμού ΝΕΟΝ εστιάσαμε σε ένα ξεχωριστό συγκρότημα εργατικών κατοικιών στο Αιγάλεω, στο οικοδομικό τετράγωνο 639. Χτισμένο το 1963 ανάμεσα στις οδούς Ρ. Φεραίου, Ραιδεστού και Αττάλειας αποτελείται από τέσσερα τριώροφα κτίρια γύρω από ένα περίκλειστο κήπο. 

Πρόκειται για ένα εσωστρεφή μικρόκοσμο, μια ζωντανή κοινότητα ανθρώπων ενταγμένη στον αστικό ιστό της πόλης. Η κλίμακα, η θέση και οι ποιότητες κατοίκησης του συγκροτήματος το καθιστούν μια ιδιαίτερα ελκυστική τυπολογία με καταγωγή στο μοντέρνο κίνημα.

Μέσα από συνεντεύξεις και συζητήσεις με τους κατοίκους θέλαμε να αναδείξουμε τα ειδικά χαρακτηριστικά αυτής της αστικής τυπολογίας και να διερευνήσουμε τη δυνατότητα ενεργοποίησης του κοινόχρηστου χώρου με αφορμή την αρχιτεκτονική. 

 Στη συνέχεια κατά τη διάρκεια υπαίθριου εργαστηρίου-ανοιχτής συζήτησης στο χώρο του συγκροτήματος κάτοικοι και περίοικοι σχημάτισαν τις δικές τους προτάσεις για το δημόσιο χώρο μετακινώντας τα κομμάτια μιας υπερμεγέθους μακέτας.

Η διαδραστική αυτή ανταλλαγή απόψεων αποτέλεσε ταυτόχρονα διαδικασία και τελικό προϊόν γεφυρώνοντας την συνήθη σε συνθήκες κρίσης απόκλιση μεταξύ "ιδέας" και "υλικής πραγματικότητας". Ταυτόχρονα ο ρόλος του αρχιτέκτονα ως "διπλωμάτη σχεδιασμού" αμφισβητεί παραδοσιακές κατηγορίες όπως πελάτης, δημιουργός, πρόταση και έρευνα.

 Έργο: ΑΙΓΑΛΕΩ 639
Studio: AREA™ (Architecture Research Athens)
Αρχιτέκτονες: Στυλιανή Δαούτη, Γιώργος Μητρούλιας, Μιχάλης Ραυτόπουλος
Επιμελητές: Locus Athens
Οργάνωση: Μαρία-Θάλεια Καρράς, Όλγα Χατζηδάκη
Φωτογράφος: Κώστας Μασσέρας

Άνοιξε ως μουσείο η οικία του Ελευθέριου Βενιζέλου στη Χαλέπα Χανίων

Είναι ένα σπίτι συνδεδεμένο με πολύ σημαντικές σελίδες της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Χαρακτηριστικό δείγμα αρχοντικού του 19ου αιώνα με δυτικές επιρροές, η οικία του Ελευθέριου Βενιζέλου στη Χαλέπα Χανίων κατατάσσεται στην κατηγορία των αυθεντικών σπιτιών, καθώς εξιστορεί τη ζωή μιας μεγάλης προσωπικότητας και στο εσωτερικό της διασώζονται αυθεντικά αντικείμενα, τοποθετημένα στην αρχικά τους θέση, ώστε να διατηρείται η αρχική αισθητική και το ύφος της. Η στέγη της ζωής τού οραματιστή πολιτικού, τριών ορόφων και 1.000 τ.μ., είναι και πάλι επισκέψιμη, ως μουσείο, με αξιοποίηση νέων τεχνολογιών.
Στο αρχοντικό αυτό του 1880 ο Βενιζέλος πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των νεανικών του χρόνων, έζησε ευτυχισμένος με την πρώτη του σύζυγο Μαρία, γεννήθηκαν και μεγάλωσαν τα παιδιά του και βίωσε την τραγική απώλεια της αγαπημένης του γυναίκας. Από εκεί ξεκίνησε ως επαναστάτης για το Ακρωτήρι (1897), το Θέρισο (1905), τη Θεσσαλονίκη (1916).
Από το 2000 είναι η έδρα του Εθνικού Ιδρύματος Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος. Το έργο αποκατάστασης της οικίας – μουσείου άρχισε το 2012 και διενεργήθηκε από τον EOT (υπουργείο Τουρισμού) μέσω κονδυλίων του ΕΣΠΑ.
Ωρες λειτουργίας

• 15 Ιουνίου – 30 Σεπτεμβρίου, Δευτέρα – Παρασκευή: 10.30 π.μ.–1.30 μ.μ. και 6.30–9  μ.μ. και Σάββατο 10.30 π.μ. – 1.30 μ.μ.

• 1 Οκτωβρίου – 14 Ιουνίου, Δευτέρα – Παρασκευή: 11 π.μ. – 1.30 μ.μ. και 6 – 8 μ.μ. και Σάββατο 11 π.μ. – 1.30 μ.μ.

Εισιτήρια: Γενική είσοδος: 3 € – μειωμένο: 1 €, είσοδος στην αίθουσα διαδραστικών εκθεμάτων και τεχνολογίας (σοφίτα): 2 €.
Πηγή: tee.gr,

Συνεδρίαση Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής Π.Ε. Αιτ/νίας

Ν.4067/12: γιατί στέλνει τα προ 55 ο ΝΟΚ στο Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής;

Με το Νέο Οικοδομικό Κανονισμό τα προ 55 κτίρια σε περίπτωση προσθήκης, επισκευής ή κατεδάφισης στέλνονται - μετά από σχετική γνωμοδότηση της αρμόδιας ΥΔΟΜ - στο Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής. Υπάρχει λόγος αρχιτεκτονικός και στατικός. Και όχι ένας:

Εφόσον το κτίριο είναι προ 55 απαιτείται έγκριση από το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής για την περίπτωση προσθήκης ή επισκευής ή κατεδάφισης τμήματος ή του συνόλου. Και αυτό διότι όλα τα κτίρια με τον ΓΟΚ του 1929, ο οποίος έδωσε πολλά κτίρια "διαμάντια" την εποχή του μεσοπολέμου αλλά και μέχρι το 1955, έχουν τις εξής ιδιατερότητες:

-ιδιαίτερα μορφολογικά στοιχεία, με συνέπεια και εφαρμοσιμότητα

-στοιχεία αθηναϊκού μοντερνισμού που δεν μπορούν να σβηστούν μονοκονδυλιά με μια βάναυση προσθήκη (συμπαγή στυθαία,
όμορφα κάγκελα, επιχρίσματα ημι-λαξευτά με σκωτίες, επιβλητικές εξώθυρες πολυκατοικιών, art deco στοιχεία)

-ιδιότυπη εφαρμογή ΓΟΚ που πρέπει να ληφθεί υπόψη

-ενδεχόμενο να είναι διατηρητέα εκλεκτικιστικά κτίρια που δεν έχουν "κριθεί" από άγνοια ή σκοπιμότητα

-να έχουν μεσοτοίχους φέροντες που χρήζουν μελέτης ή απόρριψης ακόμη στην ανάληψη φορτίων

-να έχουν παλαιό στατικό φορέα μικτό με φέρουσα τοιχοποιϊα περιμετρικά και σκελετό εσωτερικά, όπου μια αλλαγή χρήσης θα απαιτούσε ενισχύσεις και θα επέφερε αλλαγές στο περίγραμμά τους.
Τέλος το πέρασμα από την πρώην ΕΠΑΕ, τωρινό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής (Σ.Α.) σε περίπτωση κατεφάφισης θα περισώσει μια στις εκατό και ένα μνημείο, κάτι που ίσχυε και πριν. Πάντως οι του Σ.Α. είναι εν γένει σχολαστικοί με τα παλιά και τα αντιμετωπίζουν όλα ως "εν δυνάμει" μνημεία. Δεν έχουν και άδικο όταν σκεφτεί κανείς ότι έχουν ξεπεράσει την 60ετία και πάνε πλέον για τα 100...!

* Η παραπομπή στο Σ.Α. : Ν.4067/12, Αρθρο 6, Παρ.8 (σελ.2083 στο ΦΕΚ)

πηγή: http://www.buildnet.gr/default.asp?pid=224&catid=205&artid=15861